Her yaprağı,düşerken tutuldu
henüz dalından,tazecik.
Her harfi bir buğday tanesi kadar sarı
onca keşmekeş içinde yüzünü anlatan
emekçi defterimin.
şehrimde yorgun yüzün,
okkalı bir sevdayı çağırıyor hüzün..
Yanında isyankar;
sığınıyor yalnızlığına tenimin.
Kehribar renine boyanmış şiirlerinde,
bir başak tanesi kadar uzuyor boyum;
sesimse bir oktav daha inceliyor;
bilesin diye yanında olduğumu
gecenin hamağında okuduğun şiirlerinin.

Hakkımda

Fotoğrafım
"O'na ulaşmak istedim mi ilkin kendi adamlarımın silahlarına takılıp daha öteye gidemiyordum" Franz KAFKA

12 Ocak 2010 Salı

Temodal Sanrıları

Algıda seçicilik değil bu;bir süredir takip ediyorum olanı biteni.Farkındayım ne kadar gerçek olduğunun.Kendimden şüphelerimi,kafamın saçmalamalarını ,göz yanılmalarımı.gece sanrılarını..Hepsini hesaba katarak düşündüm uzun uzun.Yok,bunlarla ilgili değil tüm olanlar.Büfenin önünden geçerken duyduğum şarkı;otobüsün levhasında yazan istikamet isimleri..Gazetenin başlıkları,şehre kurulan tabelalar.Tango dersleri..TV deki reklam müziği.Hepsi birer tesadüf mü seninle ilgili.Hepsi,çembere hapsetmiş beni;karşıma geçip kıs kıs gülüyorlar mı bana bakıp tekrar tekrar!Olan-biteni biliyor musun yoksa sen;tüm yokluğunla..
Oysa yoksun ,biliyorum.Tüm işaretlere rağmen olmadığın konusunda beynim benimle anlaştı.İnatçı kafam bile ikna oldu halbuki..Bunu medikal şartlarda da onaylattık hatta..
Peki ne demeye oluyor tüm bu sanrı sandığım gerçekler..

“Gelmiyorsun,yetişmiyor sana sesim..
Bu kadar mı yollar uzun,bekliyorum gelmiyorsun..”

Al işte,bir tane daha..Bir şarkı daha kaçmış klasöründen ,karşımda avaz avaz..Beni kolumdan tutup onbeş yıl önceye sürüklüyor.Mecbur mu bunu yapmaya!Uyanmam gereken bir uyku mu var yoksa içinde olduğum!Bana doğruyu söyle,tüm bu oyunlarla ilgin ne olabilir!
Oysa yokluğuna alışmıştım ben,sevmiştim onu.İyi anlaşmıştık .Bol bol senden bahsetmiştik.Bana seni anlatmıştı;var iken neler yaptığınızı onunla..Aramızda kalsın dedi her söylediği şey için.Duyarsa üzülür.Artık görüşmüyoruz.Laf aramızda;sanırım biraz da kıskanıyor seni..
....
Uzun zaman oldu sen gideli;biliyorsun.Artık gerçekten gitmen gerek;beni bırakman..Duvardaki balık ağlarına takılan her kelimen kulağımda hala..Büyük saati takip ederken yüzüne düşen korku..Tekerlekli sandalye ile dalga geçişin.Köylü kadın Hatçenin para kesesini keşfedişin..ve kimselerin bilmediği bir yığın sayıklaman.Kendime sakladığım sanrıların..
Artık oyunlarını oynamak istemiyorum.Artık oyun arkadaşı istemiyorum.Bir yokluk olarak ancak bu kadar var olabilirsin;bunu anla lütfen..
Sadece elimi bırak,karşıya geçebileyim sensiz..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder